Dobre relacje – rozpoznanie

Ostatnio świat mi pokazuje temat relacji z ludźmi, ale od zupełnie nowej strony, więc chciałabym się tą perspektywą podzielić.

Dla ludzi takich jak ja, którzy zainteresowani są głębokimi relacjami, powoli rozwijanymi, świat bywa trudny, pospieszny, powierzchowny. Nie przynosi to spełnienia, nie daje głębi w relacjach. Karmiczne relacje już nie są pociągające, gwałtowne szarpania, przyciągania i odpychania nie są atrakcyjne, powodują refleksję, zastanowienie jaki pociąg ma ciągnąć kupę gruzu i chwastów i dokąd… Świat pokazał mi coś innego więc, bo nic nie stoi w miejscu. Puszczam stare wzorce i robi się miejsce na nowe.

Otóż taką dobroczynną wskazówką w zakresie relacji, czy to przyjacielskich czy innych, miłosnych jest możliwość wzajemnego duchowego rozpoznania, wspólnego dotarcia do obszaru ciszy, gdzie nienazwane w nas spotyka się z nienazwanym w innej osobie i wszystko milknie. Jakże to jest wyzwalające, gdy różnice, spory, odmienności, karmy nie przysłaniają tego miejsca spotkania.

Samsaryczne strachy na lachy milkną, zamki z piasku roznosi wiatr, można mieć różne zdania, doświadczenia, światy, a spotkać się. Ten punkt spotkania jest zawsze kilka oczek w górę nad tym całym zamętem. I można do niego wracać.

I jest głębia 🙂, spokój, ruch, ale i zatrzymanie ruchu. Bardzo się cieszę, że to rozpoznanie siebie, ale i innych do mnie w końcu dotarło. Powoli się uczę relacji, ale idzie to naprzód.